Doorzoek de community

Kwam net op een buitenlandse site het volgende bericht tegen over iemand die een ervaring deelde: De vraag was of iemand zich bewust is van het feit dat hij/zij dood is. Hier is het antwoord van iemand. Ja, dat klopt. Toen mijn zus stierf door een ongeluk. We waren allemaal geschokt. De manier waarop ze stierf gaf me een schuldgevoel. Maar toen ik eindelijk door rode ogen ging slapen, kwam ze naar me toe en zei: "Het deed geen pijn Damie, Damie, het deed geen pijn." Ik had haar ook nog nooit zo'n roze jurk zien dragen of haar haar zo zien doen. Of zo lang. Toen gingen we samen door een fel licht en waren we weer net kinderen, spelend op onze favoriete camping als kind. Er is een hiernamaals en het is prachtig.

Ik heb hier alle verhalen gelezen over het ontstaan van de mens in vroegere tijden. Zoals het betoog dat de mens het product is van genetische manipulatie van de goden, alias de buitenaardsen. Of dat de mens is geschapen door God. Maar, in alle gevallen blijft er voor mij een heel belangrijke vraag open staan. En die vraag is: Waar komt ons bewustzijn vandaan, want dat is iets dat je niet kunt scheppen. Je kunt een mens scheppen van vlees en bloed, je kunt ook nog hersenen scheppen, maar geen bewustzijn.

Ik had al veel gehoord over de man die veel schrijft over het bewustzijn en dat is Eckhart Tolle. Ik ben nu één van zijn boeken aan het lezen en die heet "De Nieuwe Aarde". Ik ben nu ongeveer een kwart onderweg en van wat ik tot nu toe heb gelezen ben ik wel behoorlijk onder de indruk. Ik heb mij eigenlijk nooit gerealiseerd dat het denken en "ik" twee totaal verschillende dingen zijn. Ik dacht ook altijd dat ik hetgeen was wat ik dacht. Tolle zegt dat jij absoluut niet jouw gedachten bent, omdat je kunt observeren wat je denkt en daardoor kan je niet dezelfde zijn als degene die denkt. Aan de andere kant, als je je daar niet van bewust bent, dan kan je je volledig laten meeslepen door je gedachten, zodanig dat je voor jezelf in allerlei onprettige situaties terecht komt. Zo kan je 's nachts in bed liegen te piekeren over iets, zodanig dat het angstzweet je uitbreekt, terwijl het alleen maar gedachten zijn en jij lekker warm in je bed ligt. Heeft iemand anders hier ervaring mee of gedachten over?