Aparte verhalen op quora

[Joshua]

Dit topic is voor aparte en grappige verhalen van quora. Lange verhalen zijn moeilijk om accuraat te vertalen met een vertaler. Dus het kan iets minder vloeiend lopen dan het orgineel.

 

20 Januari 2023 aangepast door Flieko

[Joshua]

Wat is het gekste verhaal dat u als verpleegster kunt vertellen over een patiënt in een gênante sociale "situatie"?

Lang geleden, toen ik op een neurochirurgische IC werkte, kwam er een patiënt binnen met een subarachnoïdale bloeding (hersenbloeding). Hij werd geopereerd, maar toen hij eruit kwam werd hij niet meer wakker, zijn hersenen zwollen op en zijn prognose was slecht.

Anders dan toen ik werkte op een open hart chirurgische ICU, waar al mijn patiënten in de 70 en 80 waren, waren de meesten hier 20-45 jaar oud. Deze was begin 30.

Ik trad op als hoofdverpleegster voor de nacht toen de verpleegster van deze patiënt me benaderde.

"Ik kreeg net een telefoontje van een vrouw buiten de deur, en ze zegt dat ze de vrouw van mijn patiënt is." vertelde de verpleegster me bezorgd.

"Zijn vrouw? Wie is dan die vrouw die al 3 dagen zijn bed niet heeft verlaten?" vroeg ik.

Hij was binnengekomen met een vrouw waarvan we allemaal dachten dat het zijn vrouw was. Ze zat al drie dagen naast zijn bed, praatte met hem, hield zijn hand vast en huilde zachtjes.

"Ik vroeg het haar, en ze gaf toe dat ze zijn vriendin was." Ze keek me aan. "Wat moet ik doen? Ik kan niet weigeren de vrouw binnen te laten."

"Nee, nee, natuurlijk niet. Laat haar binnen."

Een gehaaste vrouw komt binnen en de verpleegster van de patiënt begroet haar aan de deur.

"Waar is mijn man?" Vraagt ze.

"Um, hij is in 802, maar..." De verpleegster begint.

"Ik word al drie dagen gek sinds hij niet thuis is gekomen. Ik heb alle ziekenhuizen gebeld, politie, mortuarium... Godzijdank heb ik hem gevonden." zei ze terwijl ze zich naar 802 haastte.

Ik pakte de telefoon en belde de beveiliging, zei dat ik ze nu niet nodig had, maar dat ik ze op de hoogte wilde houden voor het geval het mis zou gaan.

De vrouw haastte zich de kamer in en de twee vrouwen ontmoetten elkaar. Het bleek dat de vriendin geen idee had dat hij getrouwd was. De vrouw had geen idee dat hij haar bedroog. Schreeuwen was het gevolg.

Ik rende de kamer in om te proberen de situatie zo goed mogelijk te sussen en samen met de verpleegster van de patiënt slaagden we erin de twee vrouwen ervan te weerhouden elkaar in elkaar te vliegen. Midden in de chaos komt een andere verpleegster naar de deur.

"Hé, ik heb net een man binnengelaten om deze patiënt te zien." Hij bekijkt het tafereel. "Misschien is dit niet het beste moment."

"Denk je?" Ik zei sarcastisch. "Welke man?"

Hij haalde zijn schouders op. "Hij zei dat hij net had ontdekt waar de patiënt was en hij haastte zich om hem te zien."

Precies op dat moment kwam een 6′2 voet, extreem flamboyante zwarte man (de rest was blank, net als de patiënt) de kamer binnen. Hij wierp een blik op iedereen en kondigde luidkeels aan.

"Wie zijn die twee trutten en wat doen ze met mijn man?"

Er was niets anders dan een verbijsterde stilte gedurende twee hartslagen, toen totale chaos.

Het enige wat ik op dat moment kon denken was, laat iemand de popcorn voor de show halen, want ze maken zich klaar om te vechten!

Na tien minuten vochten ze alle drie om het voorrecht om de stekker uit de patiënt te trekken. Als hoofd van de afdeling moest ik tussenbeide komen.

"Niemand trekt hier vanavond de stekker uit." Ik moest mijn poot stijf houden.

Uiteindelijk moesten we de beveiliging bellen en zij begeleidden de drie van het terrein af. Nadat ze vertrokken waren, boog de verpleegster zich naar haar patiënt.

"Ik weet niet of je wakker wilt worden met deze rotzooi." fluisterde ze tegen hem.

Na twee weken, ondanks onze inspanningen, kregen we de zwelling van de hersenen niet onder controle en eindigde hij hersendood. Geen van zijn geliefden wilde terugkomen om hem te zien, en uiteindelijk hebben we zelf de stekker eruit getrokken.

Uiteindelijk, na zoveel mensen te hebben liefgehad, stierf hij met alleen zijn verpleegster die zijn hand vasthield.

 

[Sherlock]

10 uur geleden, Flieko zei:

Wat is het gekste verhaal dat u als verpleegster kunt vertellen over een patiënt in een gênante sociale "situatie"?

Lang geleden, toen ik op een neurochirurgische IC werkte, kwam er een patiënt binnen met een subarachnoïdale bloeding (hersenbloeding). Hij werd geopereerd, maar toen hij eruit kwam werd hij niet meer wakker, zijn hersenen zwollen op en zijn prognose was slecht.

Anders dan toen ik werkte op een open hart chirurgische ICU, waar al mijn patiënten in de 70 en 80 waren, waren de meesten hier 20-45 jaar oud. Deze was begin 30.

Ik trad op als hoofdverpleegster voor de nacht toen de verpleegster van deze patiënt me benaderde.

"Ik kreeg net een telefoontje van een vrouw buiten de deur, en ze zegt dat ze de vrouw van mijn patiënt is." vertelde de verpleegster me bezorgd.

"Zijn vrouw? Wie is dan die vrouw die al 3 dagen zijn bed niet heeft verlaten?" vroeg ik.

Hij was binnengekomen met een vrouw waarvan we allemaal dachten dat het zijn vrouw was. Ze zat al drie dagen naast zijn bed, praatte met hem, hield zijn hand vast en huilde zachtjes.

"Ik vroeg het haar, en ze gaf toe dat ze zijn vriendin was." Ze keek me aan. "Wat moet ik doen? Ik kan niet weigeren de vrouw binnen te laten."

"Nee, nee, natuurlijk niet. Laat haar binnen."

Een gehaaste vrouw komt binnen en de verpleegster van de patiënt begroet haar aan de deur.

"Waar is mijn man?" Vraagt ze.

"Um, hij is in 802, maar..." De verpleegster begint.

"Ik word al drie dagen gek sinds hij niet thuis is gekomen. Ik heb alle ziekenhuizen gebeld, politie, mortuarium... Godzijdank heb ik hem gevonden." zei ze terwijl ze zich naar 802 haastte.

Ik pakte de telefoon en belde de beveiliging, zei dat ik ze nu niet nodig had, maar dat ik ze op de hoogte wilde houden voor het geval het mis zou gaan.

De vrouw haastte zich de kamer in en de twee vrouwen ontmoetten elkaar. Het bleek dat de vriendin geen idee had dat hij getrouwd was. De vrouw had geen idee dat hij haar bedroog. Schreeuwen was het gevolg.

Ik rende de kamer in om te proberen de situatie zo goed mogelijk te sussen en samen met de verpleegster van de patiënt slaagden we erin de twee vrouwen ervan te weerhouden elkaar in elkaar te vliegen. Midden in de chaos komt een andere verpleegster naar de deur.

"Hé, ik heb net een man binnengelaten om deze patiënt te zien." Hij bekijkt het tafereel. "Misschien is dit niet het beste moment."

"Denk je?" Ik zei sarcastisch. "Welke man?"

Hij haalde zijn schouders op. "Hij zei dat hij net had ontdekt waar de patiënt was en hij haastte zich om hem te zien."

Precies op dat moment kwam een 6′2 voet, extreem flamboyante zwarte man (de rest was blank, net als de patiënt) de kamer binnen. Hij wierp een blik op iedereen en kondigde luidkeels aan.

"Wie zijn die twee trutten en wat doen ze met mijn man?"

Er was niets anders dan een verbijsterde stilte gedurende twee hartslagen, toen totale chaos.

Het enige wat ik op dat moment kon denken was, laat iemand de popcorn voor de show halen, want ze maken zich klaar om te vechten!

Na tien minuten vochten ze alle drie om het voorrecht om de stekker uit de patiënt te trekken. Als hoofd van de afdeling moest ik tussenbeide komen.

"Niemand trekt hier vanavond de stekker uit." Ik moest mijn poot stijf houden.

Uiteindelijk moesten we de beveiliging bellen en zij begeleidden de drie van het terrein af. Nadat ze vertrokken waren, boog de verpleegster zich naar haar patiënt.

"Ik weet niet of je wakker wilt worden met deze rotzooi." fluisterde ze tegen hem.

Na twee weken, ondanks onze inspanningen, kregen we de zwelling van de hersenen niet onder controle en eindigde hij hersendood. Geen van zijn geliefden wilde terugkomen om hem te zien, en uiteindelijk hebben we zelf de stekker eruit getrokken.

Uiteindelijk, na zoveel mensen te hebben liefgehad, stierf hij met alleen zijn verpleegster die zijn hand vasthield.

Wat een bizar verhaal. Vraag mij of die patiënt er misschien toch iets van had meegekregen had en toen misschien maar besloot dat het beter was om van deze wereld te vertrekken.

Of misschien is de moraal van het verhaal wel dat als je niet vreemd gaat, je minder kans hebt op een hersenbloeding.